موضوع پروژه طراحی فضایی الحاقی به یک خانه واقع در ییلاقات شهر رویان می باشد. طبق خواست کارفرما فضای الحاقی شامل تراسی نیمه باز و اتاق استراحت همراه با تجربه دیداری جدید و درگیری فضایی بیشتر با طبیعت میباشد.
با توجه به پتانسیل سایت (توپوگرافی، پوشش جنگلی و وجود درختان قدیمی) تصمیم برآن شد، به جای فضای الحاقی متصل به بنا، فضایی مستقل از بدنه اصلی ساختمان در محوطه جانمایی شود.
استراتژی بنا نسبت به سایت(درختان موجود، توپوگرافی و منظر) رفتار هم نشینی بوده و از فضای منفی میان درختان به عنوان فضای مثبت استفاده شده است . سطوح به صورت پلکانی نسبت به توپوگرافی سایت شکل گرفته است. براي دستيابي به بهترين ديد و تجربه از سايت، با توجه به شيب زمين و حالت قرارگيري درختان، تصميم بر آن شد تا فضاي جديد را به تراز ارتفاعي درختان برسانيم. شکل این فضا با توجه به تیپولوژی معماریِ منطقه از فضای نیمه باز و بسته تشکیل شده است که با استفاده از سیرکولاسیون حرکتی سطوح (حرکتی پله ای) ابتدا فضای باز را به فضای نیمه باز و سپس فضای بسته مرتبط کرده است.
برای ارزيابي و آسیب شناسی درختان موجود(عمر، میزان رشد و اتصال سازه با بدنه درختان مورد مطالعه) از کارشناسان مرتبط مشاوره گرفته شد. تیرهای افقی به وسیله کمربندهای فلزی به درخت متصل شده و همچنین بخش عمده ای از بار سازه ای به ستونهایی که در سایت جانمایی شده انتقال یافته است. از چوب به عنوان پوشش نهايي خانه درختي استفاده شده است تا علاوه بر هم نشینی با سایت، استعاره ای از رنگ بافت منطقه ، مصالح بومی و همچنین تيپولوژي خانه هاي ييلاقي باشد.